هنگام گشت و گذار در وبسایتهای اینترنتی فعل و انفعالات بین مرورگر شما و سرورهای سایتهای مختلف توسط کدهایی در پسزمینه انجام میشود که به آنها کدهای وضعیت HTTP میگویند. این کدها دارای استانداردهای خاصی بوده و کاربردهای فراوانی دارند. این کدها وضعیت نحوه پاسخ سرور به درخواست شما بهعنوان کاربر را نیز مشخص میکنند و گاه ناکامی کاربر در دستیابی به یک منبع اینترنتی را نمایان میسازند. یک سری معروف از این کدهای وضعیت کدهای 4xx هستند. کدها یا خطاهایی که به سری 400 معروفند مجموعهای از کدهای وضعیت پروتکل HTTP را شامل میشوند که به رخ دادن خطایی از جانب واسط کاربری (کلاینت) در ارائه درخواست به سرور اشاره میکنند. در ادامه رایجترین کدهای مربوط به این سری از خطاها را مرور خواهیم کرد.
این خطا اولین خطا از خطای سری 400 است.اگر تقاضای شما بهعنوان کاربر برای سرور نامعلوم و غیر قابل پردازش باشد خطای 400 رخ خواهد داد. این خطا بهواسطه درخواست نادرست، درک نشدن شیوه نگارش کاربر و نقص در انتقال دادهها رخ میدهد. در این خطا درخواست مرورگر شما به سمت سرور وبسایت دچار نوعی ناهنجاری است که این ناهنجاری درک سرور از درخواست ارائه شده را با مشکل مواجه میکند. نگارش صحیح URL، عدم استفاده از کاراکترهای غیرمجاز در آدرس، پاک کردن کوکیها و حافظه پنهان مرورگر میتواند به رفع این مشکل کمک نماید.توجه کنید که بر طرف کردن خطای سری 400 میتواند به سئو سایت شما کمک شایانی کند.
اگر دسترسی شما به یک صفحه وب نیازمند برخورداری از یک مجوز خاص باشد و شما در ارائه آن مجوز ناتوان باشید آنگاه با خطای 401 مواجه خواهید شد؛ در خطای 401 یا خطای «دسترسی نامعتبر»، دسترسی به منبع درخواستی بهطور کامل محدود نیست اما احراز هویت برای دسترسی لازم است. معمولاً میتوان با استفاده از ثبتنام در وبسایت و استفاده از نام کاربری و رمز عبور این خطا را از بین برد.
خطای 402 از دیگر خطای سری 400 که کد «نیاز به پرداخت» نام دارد مربوط به حسابهای کاربریای میشود که نیاز به پرداخت وجه دارند. این کد نشان میدهد تا زمانی که شما بهعنوان مشتری وبسایت اقدام به پرداخت نکنبد، درخواستتان پردازش نمیشود.
هنگامی که دسترسی شما بهمثابه کاربر به یک منبع کاملاً محدود شده باشد خطای 403 رخ خواهد داد. در خطای 403 مدیران وبسایت دسترسی مستقیم به فولدرها و نمایش فایلها را محدود میکنند و حتی با احراز هویت امکان دسترسی وجود نخواهد داشت.
404 نشان از خطای نبود یک صفحه روی سرور دارد که با زبان بیزبانی به کاربر میگوید «صفحه درخواستی شما قابل مشاهده نیست». این خطا رایجترین خطا از بین انواع خطای سری 400 است. خوبی زبان خطای 404 آن است که همه آن را درک میکنیم و هنگام برخورد با آن، با کلیک بر روی دکمه بستن صفحه یا برگشت به سراغ صفحه دیگری میرویم. خطای 404 یک خطای معروف در سمت کاربر است و سایت معروف GTmetrix آن را با عنوان Avoid HTTP 404 (Not Found) error میشناسد؛ این خطا از سمت سرویس دهنده رخ میدهد. اشتباه در نگارش آدرس سایت اینترنتی، حذف شدن صفحه مورد نظر از وبسایت، عدم ریدایرکت نشانیهای قدیم وبسایت به سمت نشانیهای جدید آن از جمله دلایل نمایش خطای 404 است.
خطای متد غیرمجاز که با عنوان خطای 405 شناخته میشود به غیرمجاز بودن متد استفاده شده توسط کاربر برای درخواست یک منبع از سرور اشاره دارد.
خطای 406 عمدتاً به دلیل وجود کاراکترهای غیراستاندارد در درخواستهای ارسالی رخ میدهد و ممکن است سرورها به دلایل استفاده از ماژولهای امنیتی از ارائه پاسخ به درخواست شما بهعنوان کاربر خودداری کنند بنابراین این نوع خطا بهعنوان خطای «غیرقابل قبول» از پذیرفتن برخی آدرسهای وب که از نظر امنیت سرور مشکوک هستند، خودداری خواهند کرد.
خطای 407 نشان دهنده «نیاز به مجوز پراکسی» است که شبیه خطای 401 عمل میکند با این تفاوت که ابتدا شما بهعنوان کاربر باید از طریق یک پراکسی اعتبار خود را اثبات کنید.
این خطا زمانی رخ میدهد که سرور در انتظار تکمیل درخواست واسط کاربری است اما پاسخ مناسب را در زمان استاندارد دریافت نمیکند. در واقع این خطا در «پایان حداکثر زمان درخواست» رخ میدهد و با بازسازی (رفرش) صفحه و افزایش سرعت اینترنت میتوان آن را رفع کرد.
خطای تعارض یا خطای 409 نشاندهنده تعارض و تداخل درخواست کاربر با عملیات سرور است که یکی دیگر از خطای سری 400 است. در این حالت انجام فرایندهای مختلف در سرور برای پاسخ به درخواست کاربر ضروری است.
خطای «محذوف» از حذف همیشگی یک منبع درخواستی روی سرور خبر میدهد. تفاوت این خطا با خطای 404 در آن است که خطای محذوف به موتورهای جستوجو اعلام میکند از درخواست مجدد منبع مورد نظر خودداری کنند چرا که این منبع برای همیشه حذف شده است.
خطای 411 هنگامی رخ میدهد که سرور از پاسخ به درخواست واسط کاربری بهدلیل فقدان اندازه یا طول محتوا در درخواست ارسالی خودداری میکند؛ 411 نشان میدهد سرور از پذیرش درخواست بدون یک هدر تعریف شده از محتوا خودداری می کند.
یکی دیگر از انواع خطاهای سری 400 خطای 412 است.این خطا نشان میدهد که منبع سرور بهدلیل عدم رعایت شرطهای لازم در درخواست ارسال شده قابل دسترسی نیست.
خطای 413 یا خطای «درخواست خیلی طولانی» هنگامی رخ میدهد که طول رشته درخواست ارسالی بیش از توان سرور است و به همین دلیل ارتباط با سرور قطع میشود. در واقع این خطا بهدلیل محدودیت در هاست برای آپلود فایل رخ میدهد و اگر حجم فایل بیش از میزان تعیین شده هاست باشد با این خطا مواجه خواهید شد.
این خطا به معنی طولانی بودن بیش از حد آدرس وبسایت (URI) درخواستی است و سرور قادر به پردازش آن نیست. در واقع این کد نشان میدهد که آدرس وبسایت درخواست شده توسط مشتری طولانیتر از آن است که سرور مایل به تفسیر آن باشد.
رخ دادن خطای «فرمت پشتیبانی نشده» یا 415 به دلیل ارسال فرمتی به همراه درخواست ارسالی است که از نظر سرور قابل پذیرش نیست و سرور فرمت دیگری را پشتیبانی میکند. فرض کنید اگر سرور از شما درخواست فایل متنی را داشته در حالی که شما به آپلود یک فایل تصویری اقدام میکنید، با خطای «فرمت پشتیبانی نشده» مواجه خواهید شد.
اگر شما بهعنوان کاربر قسمتی از یک فایل را از سرور درخواست کنید که آن فایل در سرور وجود ندارد با خطای 416 مواجه خواهید شد؛ در خطای 416 سند دارای محدوده درخواستی شما نیست و سرور نمیتواند دامنه درخواستی را ارائه کند.
یکی دیگر از انواع خطاهای سری 400 خطای 417 است. شاید شما هم تاکنون با این پیغام برخورد کرده باشید که «کاربر گرامی دسترسی به سایت مقدور نیست؛ لطفا دقایقی دیگر درخواست خود را ارسال کنید». این خطا نشاندهنده کد 417 یا خطای «انتظارات رد شده » است که نشان میدهد سربرگهای HTTP ارسالی واسط کاربری یا مرورگر شما با انتظارات و موارد مورد نیاز سرور همخوانی ندارد. مثلاً اگر شما با فیلترشکن وارد یک سایت اینترنتی شوید که به آی پی داخلی نیاز دارد، بهدلیل آنکه از آدرس آی پی خارجی بهره میگیرید ممکن است با این خطا روبهرو شوید.
مشاوران کسب و کار آنلاین مفتخر به ارائه مشاوره رایگان به شما هستند.